Autor Venancije Mihaljević
Srijeda, 13 Veljača 2008 18:49
Statua svetog Martina na konju bit će službeni belomanastirski suvenir?
BELI MANASTIR -
Mnogo se u posljednje vrijeme pisalo o slavonsko-baranjskim suvenirima,
kojih, bar što se Baranje tiče, kronično nedostaje. No, da tome u
bliskoj budućnosti ne bude tako pobrinuo se belomanastirski slikar,
kipar i dizajner Hrvoje Mihaljević, koji je osmislio i izradio svetog
Martina na konju - keramičku statuu koja bi vrlo lako mogla biti
prihvaćena kao belomanastirski gradski suvenir (ili bar jedan od
suvenira).
- Osjetio sam da Belom Manastiru, kao jedinoj baranjskoj
urbanoj sredini, i to u usponu, nedostaje nešto prepoznatljivo, nešto
što bi stvorilo njegov vizualni identitet, i na lokalnoj razini i šire
- objašnjava Mihaljević, nastavljajući kako se u ovim krajevima sve
više razvija turizam, ali sve brojniji gosti kući ne mogu odnijeti
gotovo ništa što bi im ostalo u trajnoj uspomeni.
- Sveti Martin je
zaštitnik Belog Manastira i kao takav prihvatljiv za gradski suvenir,
posebice stoga što je na Dan svetog Martina i belomanastirski crkveni
god, pa statua, osim značenja grada, ističe i značenje župe - kaže. Na
izradi matrice radio je približno četiri mjeseca, sve je rađeno u
tehnici pečene keramike, a osim prvog kontingenta koji je već otkupila
belomanastirska gradska uprava, bit će moguća izrada manjih ili većih
kipova, prihvatljivih za svačiji džep. Paralelno sa svetim Martinom,
Mihaljević je radio i na drugim programima, pa su gotove matrice
seoskih kuća s trijemovima, topoljske crkve svetog Petra i Pavla,
motiva (flore i faune) iz Parka prirode Kopački rit te niz ostalih.
-
Izrađene su matrice za četrdesetak suvenira, ali na tom ne mislim stati
- naglašava Mihaljević, dodajući kako prezentaciju kompletnog programa,
u dogledno vrijeme, planira organizirati u belomanastirskom hotelu
"Patria". Bez umanjivanja prilično velikog značenja koje Baranji daju
kotlić, nogari, sitna paprika, butelje vina, beljski brendovi i slično,
umjetnička djela poput onih nastalih u Mihaljevićevoj radionici (ne
treba zaboraviti ni, primjerice, keramičara Danijela Astaloša), kraju
između Dunava, Drave i Mađarske i te kako nedostaju, pa valja izraziti
nadu da će ih prepoznati ovdašnji turistički djelatnici,
gospodarstvenici, političari..
(I.Getto) www.poduzetnistvo.org